De tweede hitsingle komt eind '65 uit en heet Wasted words. Het is een beetje een flauwe protestsong tegen rassendicriminatie. Naar aanleiding van deze song worden ze door een artikel over Cees van Leeuwen in het Algemeen Dagblad in verlegenheid gebracht. Daarin wordt geïmpliceerd dat het nummer slechts om commerciële redenen op de plaat was gezet. Het schijnt dat de band wel degelijk sympatiseerde met de mensenrechtstrijd en heeft geprobeerd een afspraak te maken met de vader van de burgerrechtenbeweging in Amerika, Dr. Martin Luther King. Robbie was een fan van de heer King en hij wilde hem het plaatje aanbieden. Dat plan ging niet door. De mensenrechtenactivist had in die tijd wel wat anders aan zijn hoofd. 

De reputatie van de groep strekte zich in '66 inmiddels uit tot over de landgrenzen. Scott Walker van The Walker Brothers werd aangetrokken om bij de productie van de tweede LP Motions Their Own Way te assisteren. Scott Walker was tijdens de opnames zo gecharmeerd geraakt van het nummer My love is growing, dat hij het nummer coverde en uitbracht in Engeland. Hij “vergat” daarbij Robbie als songschrijver te noemen. Walkers versie kreeg in Engeland lovende kritieken.

Een onderlinge afspraak met waarschijnlijk financiële motieven zorgde ervoor dat op de versie van de Motions, Scott wel als medeschrijver wordt genoemd. Wat mij betreft is deze opvolger van de debuut LP, door de invloed van Walker, iets te soft. De enige cover op de LP  My Babe van Willie Dixon is een knaller. Het lijkt alsof hier de Small Faces meespelen.

Op 19,20 en 21 oktober '66 mogen ze, nadat andere Hollandse groepen ze al zijn voorgegaan, optreden in de Parijse club La Locomotive. Ze hebben dan net voor het Franse Voque-label een EP uitgebracht. In La Locomotive worden opnames gemaakt voor de televisie. Sylvie Vartan, de mooie blonde francaise, trad in dezelfde show op. Later, bij andere opnames, spelen ze ook nog met Françoise Hardy.

The Motions voor La Locomotive

Na een succesvol jaar verliet Robbie in '67 de band. Hij wilde een nieuwe band oprichten geheel naar zijn eigen inzicht. In eerste instantie blijkt dat niet zo succesvol. Later zou zjin nieuwe band Shocking Blue een nummer één hit in Amerika scoren met Venus. The Motions gaan zonder Robbie gewoon door met singles en LP’s te produceren. Zijn vervanger, Gerard Romeyn, was voor f.400,- per week (voor die tijd een meesterlijk salaris) weggekaapt bij de Tee Set. Deze zanger had al ervaring opgedaan in de Engelse band Riot Act (waarin de latere drummer van Hendrix, Mitch Michel zat). De groep boekte, net als The Golden Earrings en  Shocking Blue eind jaren zestig aanzienlijk verkoopsucces in Amerika. Zonder Robbie van Leeuwen was de magie er echter vanaf.